بهار غمانگیز
«بچههای نیمهشب» را من و مرتضی سال ۱۳۷۷ اجرا کردیم؛ تئاتری دونفره که بیش از دوسال درگیرش بودیم. پس از بیستوپنج سال فرصتی پیش آمد نوروز و لحظه تحویل سال را در دل طبیعت، دونفره باهم باشیم و دوباره همدمِ هم شویم.
بهارا بنگر این کوه و در و دشت
که از خون جوانان لاله گون گشت
بهارا دامن افشان کن ز گلبن
مزار کشتگان را غرق گل کن
بهارا از گل و می آتشی ساز
پلاس درد و غم در آتش انداز
بهارغمانگیز
هوشنگ ابتهاج
اجرا: محسن عظیمی و مرتضی یزدانی
محل ضبط: کاروان کینی، چشمه بیدسرخ