محسن عظیمی

در نمایش سریالی «انسانی مُرد» که حالا دیگر اجراهایش به پایان رسیده در هر قسمت یکی از شخصیت‌ها روی صحنه مُرد اما آنکه در واقعیت مُرد، منِ نویسنده بود.
نویسنده‌ای مُرد ولی فقط مَن‌اش مُرد تا دوباره به دنیا بیاید. این‌بار اما با دهانی پر از واژه‌هایی آتشین برای مبارزه با دستگاه سانسوری که واژه‌هایش را سر برید! تن‌شان را مجروح کرد. مثله و اخته‌شان کرد. نویسنده را کُشت و همه‌جا جار زد که فلانی مُرد. خودش مُرد، سکته کرد، نه خودکشی کرد شاید هم از بلندی افتاده باشد البته احتمال تصادف هم هست.
ولی او دوباره جان می‌گیرد و خواهد نوشت تا نمایشنامه‌هاش بدون هیچ زخم و سانسوری روی آسمان صحنه پرواز کنند تا تئاتری داشته باشیم آزاد. تئاتری که کسی به خودش حق ندهد متهمش کند، تقبیحش کند و نتواند سانسور و توقیف و تعطیلش کند.