یازده تکهپاره از کف خیابان
یازده تکهپاره از کف خیابان از شهریور ۱۴۰۱ که جنبش «زن، زندگی، آزادی» پس از سپریِ چند دهه سرکوب و خفقان به دنیا آمد. من بهعنوان یک نویسنده همپای این جنبش در خیابانها بودم و پا گرفتنش را دیدم. پاییز ۱۴۰۱ پاییزی تلخ اما پر از امید بود که این جنبش را به آغاز فصلی سرد رسانید و با وجود سرکوب و اعدام و به حبس کشاندن فریادهای سرکشیده در خیابان، بهنظر میرسد این جنبش دیگر سر باز ایستادنش نیست. این جنبش به هر دلیلی به دنیا آمده باشد اگر توسط گروهی یا جریانی مصادره نشود؛ میتواند آغازی باشد برای رسیدن به آزادیخواهی در سرزمینی که در آن آزادی همیشه در حبس بود است. از بین پارهنوشتههایم که نمیدانم شعرند یا قصه یا خاطره یا... یازده تکهپاره را جدا کردم که انعکاس جریاناتی بود که من در این دوره، کف خیابان کشف کردم؛ چرا که کار من به عنوان یک درامنویس از همان آغاز که فقط کلمه بود و آن کلمه حقیقت بود؛ کشف حقایق بوده است.
یازده تکهپاره از کف خیابان
محسن عظیمی. تئاتر امروز. گروه تئاتر اگزیت بهمنماه ۱۴۰۱
نسخه پیدیاف در وبگاه و کانال تلگرام گروه اگزیت: https://bit.ly/YazdahTekeparehAzKafeKhiyaban