آبشار
رودی بودی سرگردان، زادهیِ چشمهای جوشان. از میانهی سنگها راهت را باز کردی و به صخرهای رسیدی که عاشقت شد. میتوانستی از کنارش، از لای بازوانِ سترگش راه بیافتی و راهت را ادامه دهی اما بالا رفتی؛ از رویِ تنش تا به رویِ شانههایش رسیدی، فرو ریختی و آبشار شدی، زیباترین آبشارِ جهان، جهانِ من که تنهاترین صخرهیِ جهانِ توام.
متن و صدا: محسن عظیمی
ویدئو: قطعهیِ Abandonné -طردشده- ساختهیِ عماد عطار
کانال تلگرامی محسن عظیمی
گزیده نوشتهها، نمایشنامهها و...
https://t.me/azimimohsen
وبگاه:
http://mohsenazimi.ir
اینستاگرام:
https://instagram.com/mohsenazimi.ir
فیسبوک:
https://m.facebook.com/azimy.mohsen
آپارات:
aparat.com/halimatida
ارتباط:
@azimimohsen1
محسن عظیمی