محسن عظیمی

می‌دانم که آن روز فرا خواهد رسید

گفت‌وگویی قدیمی با «رضا جعفری» نویسنده و کارگردان تئاترمقیم آلمان

محسن عظیمی

من مهاجرت نکردم. من به انتخاب خودم در غربت سکنی نگزیدم.
من یک تبعیدی‌ام.
باد بر پشت من کوبید و در آلمان بر زمین افتادم.
اما من یک تبعیدی‌ام و سانسور بی‌امان که می‌رفت مرا از درون پوک و بی‌مصرف کند مرا به تبعید کشاند. پنج نمایش‌نامه‌ای را که برای هر کدامش بیش از شش ماه زندگیم‌ام را رها کردم در جان کارهایم، سانسور به سلاخ‌خانه برد.
سئوال این‌ست: «چرا دیگران ماندن؟»
من پاسخ‌گوی رفتار خودم هستم.
چه کسی می‌داند که چه کاری درست و چه کاری نادرست است!؟
من نمی‌دانم، چرا که فیلسوف نیستم.
من یک کارگردان ساده‌ی تئاترم و فلسفه را به‌عهده فلاسفه می‌گذارم و به‌همین دلیل هیچ‌گاه نقش یک فیلسوف را در صحنه بازی نمی‌کنم.
کار من طرح سئوال است نه پاسخ به آن، که خود اندر خم یه کوچه‌ام.

برای خواندن متن کامل گفت‌وگو از این لینک استفاده کنید.

کانال تلگرامی محسن عظیمی
گزیده‌ نوشته‌ها، نمایشنامه‌ها و...
https://t.me/azimimohsen

وب‌گاه: 
http://mohsenazimi.ir

اینستاگرام: 
https://instagram.com/mohsenazimi.ir
فیسبوک:
https://m.facebook.com/azimy.mohsen
آپارات:
aparat.com/halimatida
ارتباط:
@azimimohsen1

​​محسن عظیمی

 

         

 
© Copyright. mohsenazimi