محسن عظیمی

خط سوم

من می‌رهم از تن رها، رها، رها، از آفریدن تا فنا، تا انتهای واژه‌ها، از این تنِ درهم رها، تا ماورای این سماع، تنها، رها.

من می‌رهم از تن رها، رها، رها، از این تنیده‌تن رها تا بوسه‌ها و نازها، از من رها، از تو رها، از او و این و آن رها، تنها، رها، از آفریدن تا فنا، تنها، رها.

من می‌رهم از تن رها، رها، رها، از اول و آخر رها تا، از ابتدا، از نتها، رها، رها از قعرِ تن تا اوجِ من، تا هیچ‌ها و پوچ‌ها، تنها، رها.

من می‌رهم از تن رها، از مستی و هستی رها، تا سازها، آوازها، از حیرت و ایمان رها، تا آن سکوت لحظه‌ها، از زادن و مُردن رها، تا بوده و نابودها، تنها، رها. 

تکه‌هایی از نمایشنامه‌ی نیمه‌تمامِ خط سوم (شمس و‌ مولانا) که اجرایی نیمه‌کار داشت در دانشگاه تهران. سال ۱۳۸۵

محسن عظیمی

         

 
© Copyright. mohsenazimi