ذهنم آبستن تو
ذهنم آبستنِ تو، اشک که میریزی شعر میگویم قطره قطره، خوابت که نمیبرد شهرزاد ذوقم قصههای ناتمامش را آغاز میکند، با لبخندت ملودرامی عاشقانه میسازد قلبم و با خندههایت کمدیترین کمدیها را، نگاهم که میکنی مدرنترین تکپردهایهای جهان را روی صحنه میبرم، اما حالا که نیستی دارم تلخترین تراژدی تمامِ طولِ تاریخ را مینویسم.
Friday, October 4, 2013 at 7:48am UTC+03:30
محسن عظیمی